جشن خیابانی صعود تیم ملی ایران به جام جهانی در شهرهای مختلف

 همه با یک نام و نشان به تفاوت هر رنگ و زبان  همه شاد و خوش و نغمه زنان...

تبریز

سلماس

کرمانشاه

زنجان

اهواز

قزوین

بوشهر

بجنورد

ساری

ایلام

 

سنندج

آبادان

زاهدان

رشت

اصفهان

شیراز

خرم آباد

تهران

مشهد

بندر عباس

به اشتراک گذارید:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

شادی گسترده مردم تبریز، مهر پایانی بر انگ بی تفاوتی

اعتراضات بعد از انتخابات 88 و عدم شرکت آنچنانی شهرستانها در قضایای پس از آن ،بهانه ای بود برای قومیت گرایانی که سعی در ایجاد تمایز میان مرکز نشینان و سایر اقوام ایرانی داشتند آنان در تحلیل های بی پایه خود این را واکنشی به ظلم تاریخی ادعایی خود بر اقوام ایرانی می دانستند آن هم بدون توجه به اینکه این رخوت نه تنها مختص به جغرافیای قومی خاصی نبود بلکه به جز چند استثنای کوچک تمامی شهرهای ایران از جمله شهرهای منسوب به قوم خیالی فارس را نیز دربر می گرفت البته این پرسش اساسی نیز در ان تاریخ و در سال های پس از ان مطرح بوده و هست که این بهانه جویان عدم شرکت مردم در فراخوان های متعدد اعتراضی قومیت گرایان را بر چه معنی می کنند ؟
به هر حال چهار سال گذشت و 25 خرداد 92 فرا رسید روزی از جنس ایام پر امید ...


 25 خرداد ساعت 8 بعد از ظهر،تبریز
همزمان با اعلام نتایج انتخابات تجمع های خودجوشی در چهارراه آبرسان شکل گرفت موجی که به سرعت به تمامی نقاط شهر تبریز کشیده شده و تبدیل به یکی از باشکوه ترین جشن های ملی پس از آزادی خرمشهر و فوتبال حماسی ایران -استرالیا گشت ،مردم تا پاسی از شب در نقاط مختلف شهر از جمله آبرسان ،شاهگلی، کوی ولیعصر، میدان فهمیده و رشدیه به پایکوبی پرداختند،جشنی که همراه با پخش سرودهای ملی میهنی و به نمایش در آوردن پرچم ایران و نمادهای بنفش متعلق به کاندیدای پیروز و شعارهایی حاکی از امید و علاقه مردم به سرنوشت مشترک تمامی ایرانیان بود. 25 خرداد روزی بود که سردمداران جریانات قوم گرا در خانه های خود نشسته و با غم اندوه شاهد همدلی ایرانیان بودند و اندک طرفداران گول خوردشان نیز غرق در شادی و در کنار ملت ایران به بی پایگی القاعات انان پی می بردند.
شور و شوق جوانان تبریزی در هنگام طنین انداز شدن سرود "ای ایران ای مرز پرگهر" در سالن پور شریفی تبریز
همه در حال همخوانی هم ایستاده به احترام نام ایران جوانان واقعی تبریز اینها هستند نه یک عده که پشت نقاب نامهای جعلی مخفی شده اند
   
پاینده باد ایران و ایرانی 
آذرماد تبریزی

بی اعتنایی مردم تبریز به فراخوان پان ترکیست ها

خشم پانترکیسم از شادی مردم تبریز

به اشتراک گذارید:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

نتیجه شرکت در انتخابات ۹۲: تجزیه ایران

 

فارغ از نتیجه نهایی انتخابات، شکی نیست که سیاست خارجی ایران در برنامه هسته‌ای که مستقل از نهاد ریاست جمهوری است، تغییر نخواهد کرد. آمریکا و دیگر دولتهای غربی بارها هدف از سخت‌تر کردن تحریمهای اقتصادی را فشار بر جمهوری اسلامی برای بازنگری در برنامه هسته‌ای اعلام کرده‌اند. اما تحریم‌ها نه تنها خللی در روند برنامه هسته‌ای ایجاد نکرده، بلکه جمهوری اسلامی تمام توان خود را برای دستیابی سریع‌تر به بمب اتمی معطوف ساخته است. از طرف دیگر، فشار اقتصادی تحریم‌ها بیشتر بر روی مردم ایران بوده‌ است تا حکومت جمهوری اسلامی. با توجه به اینکه گزینه نظامی برای آمریکا و متحدان غربی هزینه زیادی خواهد داشت، اصلا بعید نیست که در اصل تحریم‌ها مردم ایران را نشانه گرفته باشد تا آنها را مجاب به قطع حمایت سیاسی از نظام حاکم کند و همانند دیگر کشورهای منطقه، اعتراضات اقتصادی باعث تغییر رژیم شود. فارغ از اینکه چنین تحلیلی از سوی سیاست گذاران آمریکایی چقدر درست است، کاملا منطقی به نظر می‌رسد که ایجاد نارضایتی عمومی یکی از اصلی‌ترین اهداف تحریم‌های خردکننده اقتصادی بوده است.

بنابراین اقبال عمومی مردم برای شرکت در انتخابات (به هر دلیلی که باشد) از سوی سیاست گذاران غربی نشانه‌ی شکست یکی از مهمترین اهداف تحریم‌ها (انزوای سیاسی جمهوری اسلامی در داخل) قلمداد خواهد شد. خامنه‌ای و دیگر مقامات جمهوری اسلامی بارها مشارکت بالا در انتخابات را نشانه تقویت قدرت چانه‌زنی جمهوری اسلامی در برنامه هسته‌ای عنوان کرده‌اند. بنابراین، جمهوری اسلامی با تاکید بر مشارکت حداکثری و کوفتن بر طبل "حماسه‌ی سیاسی" می‌خواهد حمایت سیاسی داخلی را به رخ کشورهای غربی بکشد تا دست از تحریم بردارند. اگرچه جمهوری اسلامی می‌تواند با آمارسازی و تقلب میزان مشارکت را تا حدی بالا نشان دهد، همین "شور انتخاباتیِ" مورد نظر رهبری در روزهای قبل از انتخابات از چشم دولتهای غربی پنهان نیست و آنها این اقبال گروه‌های ناراضی برای شرکت در انتخابات را عدم انزوای سیاسی جمهوری اسلامی در داخل خواهند دانست. خامنه‌ای در جدیدترین سخنرانی خود اعلام کرد که "بنده اصرارم بر حضور حداکثری مردم در انتخابات بخاطر این است که حضور قدرتمندانه ملت ایران باعث میشود که دشمن مایوس شود و فشار را کم کند و راه دیگری دنبال کند." در حالی که گزینه نظامی راه پرهزینه‌ای برای دولتهای غربی است، سیاست گذاران غربی کدام راه دیگر را پیگیری خواهند کرد؟ اسناد ویکی لیکس گزارش داده‌اند که تجزیه ایران یکی از آلترناتیوهای آمریکا برای مقابله با خطر ایران مجهز به بمب اتمی است. با توجه به افشای این سیاست‌های سری آمریکا، خطر شرکت در انتخابات ۹۲ بسیار جدی است و بسیار محتمل است که سیاست گذاران آمریکا بخواهند به جای تحریم‌های بی‌نتیجه، گزینه تجزیه ایران را دنبال کنند.

بنابراین شرکت در انتخابات حتی اگر "رای به نظام" تلقی نشود، نشانگر شکست تحریم‌های اقتصادی و متعاقب آن، پیگیری گزینه تجزیه ایران خواهد بود که با توجه به نارضایتی اقوام مرزی از جمهوری اسلامی و شکوفایی اقتصادی-سیاسی کردستان عراق، خطری بسیار جدی است. تحریم انتخابات و عدم مشارکت می‌تواند خطر تجزیه ایران را کمرنگ سازد و به دولتهای غربی این پیام را برساند که می‌توانند با تشدید تحریم‌هایی هدفمندتر برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را متوقف سازند. عدم شرکت در انتخابات نه تنها اقدامی انفعالی نیست، بلکه نشانه‌ای واضح برای کشورهای غربی است که حتی می‌توان جمهوری اسلامی را با ورشکستگی اقتصادی-سیاسی و بدون هزینه نظامی یا عدم ثبات ژئوپلتیکِ ناشی از تجزیه، از بین برد تا دولتی سکولار و دموکراتیک که برنامه هسته‌ای‌اش خطری برای غرب نیست، جایگزین نظام فعلی شود. با توجه به این اثرگذاری مشارکت یا عدم مشارکت داخلی در سیاستهای کلان بین‌الملل، کسانی که در انتخابات شرکت کنند ناخودآگاه مسئول تجزیه احتمالی ایران خواهند بود. همانطور که نسل جوان فعلی هرگز نسل انقلابیون ۵۷ را نبخشیدند، نسل‌های آتی هم هیچ‌گاه نسلی که با شرکت در انتخابات ۹۲ مسبب تجزیه بخشی از خاک ایران باشد را نخواهند بخشید. شاید بتوان گفت که هر برگه‌ی رای که به صندوق انتخابات ریخته شود، یک وجب از خاک ایران را جدا خواهد کرد. آیا آنان که گمان می‌کنند با شرکت در انتخابات چیزی را از دست نمی‌دهند، تاکنون به این خطر جدی اندیشیده‌اند؟ آیا رای دهندگان در انتخابات حاضرند مسئولیت تجزیه ایران را برعهده بگیرند؟ آیا شرکت در انتخابات را نمی‌توان خیانتی ناخواسته به تمامیت ارضی ایران تفسیر کرد؟

رفسنجانی: تجزیه آذربایجان و بلوچستان پس از انتخابات

طرح خاورمیانه بزرگ تغییر مرزها تجزیه ایران Greater Middle East Initiative

نسخه امروز، ژئوپولیتیک ایران

طرح خاورمیانه بزرگ ، خدمات متقابل اسلام و غرب ، سوریه نخستین قربانی!

به اشتراک گذارید:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .