مردم گشنه و مال باخته و عاصی و رنج دیده ریخته اند خیابان و مظلومیت و رنج خود را فریاد می زنند؛آقایان این فریاد تظلم را به کشورهای ریز و درشت وصل کرده و بعد فرماندهان نظامی می گویند فتنه 96 را خاموش کردیم!یعنی با کمک نیروهای نظامی و انتظامی مردم را زدیم و نگذاشتیم خیابان باشند ؛و این یعنی فتنه خوابید که نخوابید
قطعا وقتی حادثه و اعتراض و اغتشاشی در کشور ایجاد می شود دشمنان و رقبا و حتا دوستان به دنبال منافع خود دستشان را به سمت حادثه دراز می کنند تا منافعی برای خود دست و پا کنند اما اینکه مردم قهدریجان که از سر بیچارگی به بیرون ریخته اند به دشمن منتسب شوند؛عین حماقت است و احمقانه تر این است که بجای یافتن پاسخ مناسب به دردها و رنجهایشان با باتوم و گلوله با آنها صحبت شود و حذف انها از خیابان را کنترل فتنه فهمید.
اگر این وضعیت درست شده و اگر مردم ریخته اند خیابان و اینکه هر آن ممکن است هر اتفاق خوش و ناخوشی رخ دهد در همه اینها مقصر شخص"جمهوری اسلامی" است و فتنه از "نظام" خیزیده نی ز "دشمن".حالا چون نمی توانند خود را در آیینه بحران ببینند و نقش خود را در این بحران بشناسند چونان جن زدگان همه را مقصر می خوانند و های و هوی راه انداخته اند تا "تقصیر" خود را پنهان کنند اما بحران با نشان دادن جلوه ها خشن خود به این مقصران، به صورتِ خود- فریبشان سیلی می کوبد و می گوید درست نگاه کنید تا شاید بتوانید درست بفهمید و شاید بتوانید یکبار محض رضای خدا که نه بخاطر خودتان و مصلحت های کوچک و حقیرتان راه حل را تشخیص دهید.
همانطور که مردم قهدریجان ایذه و... را سیاسیون بیرون نکشیده اند بلکه واقعیاتی از زندگی بیرون کشیده که تابشان را طاق کرده به همان شدت وئ بیشتر کنترل این مردم با راه های خشن و خطابه های بی مغز سیاسی را همان ضرورت ها به طاق می کوبد.
منطق اصلاح طلبان و منطق نظام!
اگر به روحانی رای ندهیم خطر جنگ هست؛اگر توافق هسته ای نکنیم خطر جنگ است و هم ایران سوریه ای می شود و دوباره اگر به روحانی رای ندهیم وضع کشور بهم می ریزد؛اقتصاد خراب می شود و ایران سوریه ای می شود و اکنون می گویند ما کاری نمی توانیم بکنیم؛دندتان نرم با فقر و بدبختی بسازید به تکرار ما تکرار کنید ؛هر کس بیاید بیرون اراذل است و باید سرکوب شود و الا ایران سوریه ای می شود؛به هر حال اگر نتمرگید و ما در قدرت نباشیم ایران سوریه ای می شود و مقصر شمایید!در هر حالی ما مقصر نیستیم یا ملت مقصر است یا رقیب!
این منطق چیزی جز فلج مغزی نیست و نمی فهمد که دیگر در محاسبه سود و زیان جامعه وضع فعلی را به درستی یا به غلط بدتر از هر وضعی می داند؛امیدش را از دست داده و عصبانی است؛این جامعه را عاصی کرده اید! اکنون همه هیات حاکمه از سپاه و تلویزیون و رادیو و ایمه جمعه و دولت و سخنگو و مجلس در حال دمیدن بر اتش غضب عمومیند؛با این وضعیت انتظار دارند جامعه عصبانی و عاصی آرام بگیرد؟ منطقی که بر انها حاکم است باید فاش و افشا شود تا نتوانند پشت منطقی مبهم و کلی گویانه سنگر بگیرند.
هنوز این مسولان نخواسته اند بگویند که این عصبانیت نتیجه بلایی است که ما بر سر جامعه آورده ایم و اکنون باید چه کنیم و چه شود؟!
بحث کلی نظام این است که پسر صدام و بارزانی دست به یکی کردند و از آن سوی سلطنت طلبان تا کشور را بهم بریزند و ما فتنه را خاموش کردیم(قال محسن رضایی،انیشتن زمان)حالا نهایتا بر سر اینکه چه کسی دخالت داشته اختلاف دارند یکی می گوید عربستان و دیگری می گوید بارزانی!
عامل هر وضعیتی هیات حاکمه ای است که هیچ راه عقلانی پیش پای جامعه برای گذار به وضع بهتر نمی گشاید.
دوستانی که مدام از سر دلسوزی خطر سوریه ای شدن را به مردم متذکر می شوند باید مخاطب خود را تغییر دهند؛نگرانی انها صحیح است و می شود علی رغم اینکه با این نظر مخالف بود؛اما سویه های نگرانی را درک کرد؛اما مساله این نیست که ایران سوریه ای می شود یا نه که با این هیات حاکمه و با این مشی ایران هر چیزی می تواند بشود؛بلکه بحث این است که عزیزان وطن پرست مخاطب شما نباید مردم باشد بلکه باید به نظام اعتراض کنید تا تغییری در وضعیت ایجاد کند و الا مردم قهدریجان در صفحات مجازی ما تشریف ندارند؛درد و بدبختی آنها واقعی و منضم به زندگی روزمره اشان است؛ با تحلیل فلسفی و جامعه شناختی و اینده پژوهانه ما کاری ندارند؛نصیب آنها تمام عوارض منفی حاصل از نظام کارآمد است؛باید قدرت و هیات حاکمه را خطاب قرار داد و پرسید ؛به کجا می روید و چرا با این برنامه می خواهید ایران را به بلا دچار کنید؟
قطعا وقتی حادثه و اعتراض و اغتشاشی در کشور ایجاد می شود دشمنان و رقبا و حتا دوستان به دنبال منافع خود دستشان را به سمت حادثه دراز می کنند تا منافعی برای خود دست و پا کنند اما اینکه مردم قهدریجان که از سر بیچارگی به بیرون ریخته اند به دشمن منتسب شوند؛عین حماقت است و احمقانه تر این است که بجای یافتن پاسخ مناسب به دردها و رنجهایشان با باتوم و گلوله با آنها صحبت شود و حذف انها از خیابان را کنترل فتنه فهمید.
اگر این وضعیت درست شده و اگر مردم ریخته اند خیابان و اینکه هر آن ممکن است هر اتفاق خوش و ناخوشی رخ دهد در همه اینها مقصر شخص"جمهوری اسلامی" است و فتنه از "نظام" خیزیده نی ز "دشمن".حالا چون نمی توانند خود را در آیینه بحران ببینند و نقش خود را در این بحران بشناسند چونان جن زدگان همه را مقصر می خوانند و های و هوی راه انداخته اند تا "تقصیر" خود را پنهان کنند اما بحران با نشان دادن جلوه ها خشن خود به این مقصران، به صورتِ خود- فریبشان سیلی می کوبد و می گوید درست نگاه کنید تا شاید بتوانید درست بفهمید و شاید بتوانید یکبار محض رضای خدا که نه بخاطر خودتان و مصلحت های کوچک و حقیرتان راه حل را تشخیص دهید.
همانطور که مردم قهدریجان ایذه و... را سیاسیون بیرون نکشیده اند بلکه واقعیاتی از زندگی بیرون کشیده که تابشان را طاق کرده به همان شدت وئ بیشتر کنترل این مردم با راه های خشن و خطابه های بی مغز سیاسی را همان ضرورت ها به طاق می کوبد.
منطق اصلاح طلبان و منطق نظام!
اگر به روحانی رای ندهیم خطر جنگ هست؛اگر توافق هسته ای نکنیم خطر جنگ است و هم ایران سوریه ای می شود و دوباره اگر به روحانی رای ندهیم وضع کشور بهم می ریزد؛اقتصاد خراب می شود و ایران سوریه ای می شود و اکنون می گویند ما کاری نمی توانیم بکنیم؛دندتان نرم با فقر و بدبختی بسازید به تکرار ما تکرار کنید ؛هر کس بیاید بیرون اراذل است و باید سرکوب شود و الا ایران سوریه ای می شود؛به هر حال اگر نتمرگید و ما در قدرت نباشیم ایران سوریه ای می شود و مقصر شمایید!در هر حالی ما مقصر نیستیم یا ملت مقصر است یا رقیب!
این منطق چیزی جز فلج مغزی نیست و نمی فهمد که دیگر در محاسبه سود و زیان جامعه وضع فعلی را به درستی یا به غلط بدتر از هر وضعی می داند؛امیدش را از دست داده و عصبانی است؛این جامعه را عاصی کرده اید! اکنون همه هیات حاکمه از سپاه و تلویزیون و رادیو و ایمه جمعه و دولت و سخنگو و مجلس در حال دمیدن بر اتش غضب عمومیند؛با این وضعیت انتظار دارند جامعه عصبانی و عاصی آرام بگیرد؟ منطقی که بر انها حاکم است باید فاش و افشا شود تا نتوانند پشت منطقی مبهم و کلی گویانه سنگر بگیرند.
هنوز این مسولان نخواسته اند بگویند که این عصبانیت نتیجه بلایی است که ما بر سر جامعه آورده ایم و اکنون باید چه کنیم و چه شود؟!
بحث کلی نظام این است که پسر صدام و بارزانی دست به یکی کردند و از آن سوی سلطنت طلبان تا کشور را بهم بریزند و ما فتنه را خاموش کردیم(قال محسن رضایی،انیشتن زمان)حالا نهایتا بر سر اینکه چه کسی دخالت داشته اختلاف دارند یکی می گوید عربستان و دیگری می گوید بارزانی!
عامل هر وضعیتی هیات حاکمه ای است که هیچ راه عقلانی پیش پای جامعه برای گذار به وضع بهتر نمی گشاید.
دوستانی که مدام از سر دلسوزی خطر سوریه ای شدن را به مردم متذکر می شوند باید مخاطب خود را تغییر دهند؛نگرانی انها صحیح است و می شود علی رغم اینکه با این نظر مخالف بود؛اما سویه های نگرانی را درک کرد؛اما مساله این نیست که ایران سوریه ای می شود یا نه که با این هیات حاکمه و با این مشی ایران هر چیزی می تواند بشود؛بلکه بحث این است که عزیزان وطن پرست مخاطب شما نباید مردم باشد بلکه باید به نظام اعتراض کنید تا تغییری در وضعیت ایجاد کند و الا مردم قهدریجان در صفحات مجازی ما تشریف ندارند؛درد و بدبختی آنها واقعی و منضم به زندگی روزمره اشان است؛ با تحلیل فلسفی و جامعه شناختی و اینده پژوهانه ما کاری ندارند؛نصیب آنها تمام عوارض منفی حاصل از نظام کارآمد است؛باید قدرت و هیات حاکمه را خطاب قرار داد و پرسید ؛به کجا می روید و چرا با این برنامه می خواهید ایران را به بلا دچار کنید؟
به اشتراک گذارید: