ایرانی بدبخت یعنی چه؟
ایرانی بدبخت یعنی بیگانگان بر کشورت حاکم شوند.
ایرانی بدبخت یعنی حاکمان کشورت با ثروت ملی تو در پی آرمانهای خویش باشند.
ایرانی بدبخت یعنی تو بخاطر اعراب با اسرائیل دشمن باشی ولی اعراب با اسرائیل علیه تو متحد شوند.
ایرانی بدبخت یعنی سرمایه ملی تو به جیب سوریه و فلسطین برود ولی آنها پرچم کشور تو را آتش بزنند.
ایرانی بدبخت یعنی حاکمان کشورت با جهان دشمنی کنند ولی تو منفور جهان باشی.
ایرانی بدبخت یعنی با آمریکا دشمن باشی ولی به ترکیه و امارات باج بدهی.
ایرانی بدبخت یعنی آمریکا را جهان خوار بدانی ولی «کیف انگلیسی» را فراموش کنی.
ایرانی بدبخت یعنی همسایگانت به پول تو فخر شوکت و مکنت بر تو بفروشند و مردم کشورت نوکریشان کنند.
ایرانی بدبخت یعنی در کشورت غریب باشی و خارج کشورت بیگانه.
ایرانی بدبخت یعنی ایرانی باشی ولی حق نداشته باشی از ایران بگویی.
ایرانی بدبخت یعنی حاکمان کشورت هویتت را پست بشمارند و هویت بیگانه را ارج نهند.
ایرانی بدبخت یعنی کشورت را در راه اسلام ویران کنند ولی مسلمانان تو را مجوس بخوانند.
ایرانی بدبخت یعنی عید قربان و عید پاک را بیش از مهرگان بشناسی.
ایرانی بدبخت یعنی بر حسین اشک بریزی و در برابر تجاوز و کشتار ایرانیان بیتفاوت باشی.
ایرانی بدبخت یعنی روشنفکران کشورت تو را فاشیست بدانند چون درد میهن و هم میهنت داری.
ایرانی بدبخت یعنی فاطمه و ژاندارک را میستایی ولی یوتاب را نمیشناسی.
ایرانی بدبخت یعنی محمد و اسکندر و مارکس را میپرستی ولی ستایش منشور کورش را کورش پرستی مینامی.
ایرانی بدبخت یعنی روشنفکر کشورت، ایران را لعنتی بخواند.
ایرانی بدبخت یعنی وقتی به ناچار ایران را ترک میکنی تا پایت به آن سو میرسد بدبختی را حق ایرانیان میدانی.
ایرانی بدبخت یعنی به خود حق میدهی دختران میهنت را فاحشه بخوانی ولی خواهر خود را مریم قدیس میدانی.
ایرانی بدبخت یعنی پسران میهنت را ناپاک میدانی و خود «بازیچه» آلت غیر میگردی.
ایرانی بدبخت یعنی باسن جنیفر لوپز بیش از گدایی دخترک فقیر ایرانی، توجهت را جلب میکند.
ایرانی بدبخت یعنی چشم به شیخی دوختهای تا برایت آزادی به ارمغان آورد.
ایرانی بدبخت یعنی در انتظار فردایی بهتر، عمری در لجن بگذرانی و دم نزنی.
ایرانی بدبخت یعنی بدبختی را سزای خود بدانی و سکوت کنی.
ایران بدبخت یعنی شهامت اعتراض در برابر ظالم نداشته باشی.
ایرانی بدبخت یعنی ایرانی بودنت را عامل بدبختی بدانی.
آری...
ما چقدر بدبختیم!
بپرسید و گفتا که بدبخت کیست
که هموارش از دردباید گریست .فردوسی
همای
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر